O mnie
  Autyzm

- Rys historyczny

- Co to jest autyzm?

- Zachowanie dzieci autytycznych

- Integracja sensoryczna

- Zespół Aspergera

- Prawa dziecka autystycznego


  Terapia
  Fotokronika
  Ważne informacje
  Biblioteczka
  Ważne kontakty

 

 

RYS HISTORYCZNY

 

Termin  „autyzm” wywodzi sie z greckiego słowa „autós”, co oznacza „sam”. Termin ten znany był juz w 1915 roku, kiedy to Eugen Bleuler określił nim zaburzenia osób cierpiących na schizofrenię, wraz z całkowitym wycofaniem się ze społeczeństwa. Jednak za pionierów terminu „autyzm” uważa się Leo Kannera (1943), oraz Hanssa Aspergera (1945), którzy niezależnie od siebie, opisali przypadki dzieci przejawiające podobne zaburzenia zachowania.

Kanner po przebadaniu 11 dzieci ( 2-8 roku życia) po raz pierwszy użył terminu „autyzm wczesnodziecięcy”, podkreślając fakt wystąpienia objawów juz w pierwszych miesiącach życia. Zafascynowany zachowaniem tych dzieci, napisał artykuł pt: „Autistic disturbances of affective contact” ( Autystyczne zaburzenia kontaktu afektywnego), w którym opisuje zachowanie badanych dzieci: ich izolację, niezdolność do nawiązywania więzi oraz komunikowania się, potrzebę niezmienności otoczenia, fascynację przedmiotami, wybiórcze wykazywanie możliwości umysłowych, oraz „ zdolności wysepkowe”.

Również Hanss Asperger w swojej pracy badawczej opisywał dwie grupy dzieci. Jedna grupa to  dzieci z niską inteligencją, wynikającą z zaburzeń pracy mózgu, oraz dzieci z normą intelektualną, ale przejawiające słabe objawy autystyczne mieszczące się jednak w normie.[1] Wspólnymi cechami badanych nastolatków była naiwność, trudność w nawiązywaniu i podtrzymywaniu kontaktów społecznych, wygłaszanie monologów. Asperger po zakończonych badaniach użył po raz pierwszy określenia „autistic psychopatyczny” . Hanss Asperger kontynuował badania i pracę z dziećmi przejawiającymi zespół badanych zachowań, ale nikt inny nie przywiązywał do tego uwagi. Zmarł w 1980r. nie mając możliwości satysfakcji z powodu oficjalnego nadania nazwy tego zespołu. Mimo to praca Aspergera okazała się filarem w diagnozowaniu dzieci ze spektrum autyzmu.

Określenia „Syndrom (Zespół) Aspergera” po raz pierwszy użyła w 1981r. Lorna Wing, która również zainteresowała się faktem, że niektóre dzieci przejawiające zachowania autystyczne, prawidłowo komunikują się i osiągają kolejne etapy rozwoju umysłowego.

Syndrom Aspergera znalazł swoje miejsce w Międzynarodowej Klasyfikacji ICD-10.Bywa również określany jako „Niespójność Aspergera”, lub „Psychopatia Autystyczna”.[2]


 

 

 

 


[1] Uta Frith „Autyzm- wyjaśnienie tajemnicy”, GWP, Gdańsk 2008

[2] Aleksandra Maciarz, Dorota Drała  „ Dziecko autystyczne z zespołem Aspergera. ", wyd. Impuls, Kraków 2000