Termin „autyzm” wywodzi sie z greckiego słowa „autós”,
co oznacza „sam”. Termin ten znany był juz w 1915 roku, kiedy to
Eugen Bleuler określił nim zaburzenia osób cierpiących na
schizofrenię, wraz z całkowitym wycofaniem się ze społeczeństwa.
Jednak za pionierów terminu „autyzm” uważa się Leo Kannera
(1943), oraz Hanssa Aspergera (1945), którzy niezależnie od siebie,
opisali przypadki dzieci przejawiające podobne zaburzenia
zachowania.
Kanner po przebadaniu 11 dzieci ( 2-8 roku życia) po
raz pierwszy użył terminu „autyzm wczesnodziecięcy”,
podkreślając fakt wystąpienia objawów juz w pierwszych miesiącach
życia. Zafascynowany zachowaniem tych dzieci, napisał artykuł pt: „Autistic
disturbances of affective contact” ( Autystyczne zaburzenia kontaktu
afektywnego), w którym opisuje zachowanie badanych dzieci: ich
izolację, niezdolność do nawiązywania więzi oraz komunikowania się,
potrzebę niezmienności otoczenia, fascynację przedmiotami, wybiórcze
wykazywanie możliwości umysłowych, oraz „ zdolności wysepkowe”.
Również Hanss Asperger w swojej pracy badawczej
opisywał dwie grupy dzieci. Jedna grupa to dzieci z niską
inteligencją, wynikającą z zaburzeń pracy mózgu, oraz dzieci z normą
intelektualną, ale przejawiające słabe objawy autystyczne mieszczące
się jednak w normie.
Wspólnymi cechami badanych nastolatków była naiwność, trudność w
nawiązywaniu i podtrzymywaniu kontaktów społecznych, wygłaszanie
monologów. Asperger po zakończonych badaniach użył po raz pierwszy
określenia „autistic psychopatyczny” . Hanss Asperger
kontynuował badania i pracę z dziećmi przejawiającymi zespół
badanych zachowań, ale nikt inny nie przywiązywał do tego uwagi.
Zmarł w 1980r. nie mając możliwości satysfakcji z powodu oficjalnego
nadania nazwy tego zespołu. Mimo to praca Aspergera okazała się
filarem w diagnozowaniu dzieci ze spektrum autyzmu.
Określenia „Syndrom (Zespół) Aspergera” po raz
pierwszy użyła w 1981r. Lorna Wing, która również zainteresowała się
faktem, że niektóre dzieci przejawiające zachowania autystyczne,
prawidłowo komunikują się i osiągają kolejne etapy rozwoju
umysłowego.
Syndrom Aspergera znalazł swoje miejsce w Międzynarodowej
Klasyfikacji ICD-10.Bywa również określany jako „Niespójność
Aspergera”, lub „Psychopatia Autystyczna”.
Aleksandra Maciarz, Dorota Drała „ Dziecko autystyczne z
zespołem Aspergera.
", wyd. Impuls, Kraków 2000